- İsa Mesih’in Vaftiz Bayramı
- Mesih’in Mabede Giriş Bayramı, Maeltö. Bu bayramın tam adı "Mesih'in Mabede Sunuluşu ve Yaşlı Mor Şemun Bayramı"dır. Maeltö kutlamalarında, Mesih'in dünyanın ışığı olduğunu simgeleyen mumlar yakılır ve cemaatin içinden, Şemun adını taşıyan en yaşlı iki kişi seçilir; bu kişiler, tören boyunca İncil'in önünde mum tutarlar.
- Diriliş Bayramı, Büyük Kıyam, Paskalya, İdo Dakyomtö Süryaniler, birbirleriyle bayramlaşırken "Kom Moran men kabro" (Rab Mezar'dan dirildi) ve karşılığında, "Şariroyith Kom" (Gerçekten dirildi) derler. Süryaniler de diğer Hıristiyanlar gibi bu bayramda birbirlerine yumurta ya da yumurta formu taşıyan hediyeler sunarlar.
- Mesih’in Göğe Yükselişi, Suloko Süryaniler de İsa Mesih'in dirilişinden 40 gün sonra, göğe yükselişini kutlarlar. Eskiden bugünde yaylalara çıkılır, ağaçlara salıncaklar kurulurdu. Diğer pek çok gelenek gibi günümüzün büyük kentlerinde artık sürdürülemiyor.
- Pantikosti Bayramı, Rışeş İsa Mesih'in, öğrencilerine Kutsal Ruh'u verdiği gündür. Paskalya’dan 50 gün sonra kutlanır. Kiliselerde düzenlenen törenlerde halk, kutsanmış suya ceviz yapraklarını batırarak birbirlerine su serper. Su, Kutsal Ruh'u simgeler.
- Meryemana’nın İntikali (Ölüm Yıldönümü)
- Zkifuthö: Hazreti İsa’nın çarmıha Geriliş Cuması'nı Süryaniler, Zkifuthö törenleriyle anar. Çiçeklerle süslenen bir tabut, kilisenin içinde dolaştırıldıktan sonra, iki kişinin elleri üzerinde dış kapının önünde tutulur ve cemaat onun altından geçer.
- Doğuş Bayramı, İdo Dmavlodö "Noel" olarak da bilinir. Süryaniler bayramı kutlarken, "Brih mevlode Dmoran" (Rabbimizin doğuşu kutlu olsun) derler. Mesih'in doğumunda çobanların yaktığı ateşi simgelemek amacıyla, kilisenin ortasına tepsi içinde çıralar konur. Cemaat, elindeki mumlar ile bu çıraları tutuşturur, ateşin etrafında döner, ilahiler söyler.
- Şahro Dmor Gabriyel: Süryani Kilisesi de azizlerin isim günlerinde anmalar gerçekleştirir. Aziz Gabriyel, 634-668 yılları arasında Mardin-Midyat yöresinde, Turabdin'de yaşadı. Geleneksel olarak Turabdin bölgesinde birçok azize 'Şahro' kutlamaları yapılır. Bu azizlerin en önemlilerinden olan Aziz Gabriyel Gününde (31 Ağustos) cemaat tüm çevre köylerden gelir, o gece manastırda kalır ve sabaha kadar azizin mezarı başında dua eder. Sabah ayininden sonra ise bir sevgi sofrası kurulur ve hep birlikte yemek yenir.
Kaynak: SÜRYANİLER
(G7 TAKVİMİ'NDEN DERLENMİŞTİR)